from the LTT to Greece - Αίγινα - με το βλέμμα των παιδιών
The activity designed and implemented in Aegina by the Erasmus + partners has directly affected the students and all participants.
Below you can read the students' views on the activity of Aegina:
by Dimitris Christou
Erasmus+ Connecting Classrooms - Trip to Aigina
We and the Spanish students, along with both our teachers, went to the harbor of Piraeus, and waited for the ship that will take us to Aegina.
When we got onto the ship the Spanish teachers told us that we would do an activity in which we had to pretend saving refugees. They told us exactly how the activity will be done and they also told us the reason why we would do that activity.
After reaching Aegina we went to the monastery of Saint Nectarios.
Then we went to the temple of Aphea and talked about how the temple got its name
After that we got into our bus and went to the sea, so as to perform a play of an ancient tragedy we had prepared for this; the tragedy is called <<Troades>>.
After the performance we started doing the activity the Spanish teachers told us. In this activity, our friends from Spain pretended to be the refugees that came from the sea and we had to choose to play the role of a local. Some of us were doctors, some fishermen and others passersby or people who live there. I chose to be a teenager that passed through at random with my friends, saw the refugees and went to offer them some help. The purpose of this activity was to make ourselves aware of the circumstances of the refugees and how some people help them. Through this activity I realised that we are lucky to be free in our country and we should be pleased with everything we have, because there are people out there that have nothing and need our help. It is essential that I mention the fact that I also learned that we should help others when we are able to do so, not so we can use it to our advantage but to give them the opportunity to live a better life and become better persons!! There are a lot of people that do not help suffering people because they think they will not gain anything!! They are wrong to do that, because the more help we offer to others the better people we become!!
by Pesiridi Despoina
Erasmus+ Connecting Classes- Aegina
It was Friday and we and our classmates from Spain went to the harbour of Piraeus and took the ferry to Aegina. While being on board, our teachers told us that we would do an activity in cooperation with our Spanish friends and they gave us instructions about the way we had to do this activity.
After reaching Aegina, we went to see the monastery of Saint Nectarios.
Our next station was in the temple of Athena Aphea. There our teachers talked to us about the temple and then we took some photos with our friends.
When we left the temple, we went to the sea to perform the Ancient tragedy named Troades, for our friends.
Then we started doing the activity that our teachers told us. In this subject we (the Greek) had to pretend saving refugees (the refugees would be the Spanish). We had to choose what we would be in this activity, for example some of us were fishermen, some doctors, passerby old ladies that were helping, or residents of the area. I chose to be a teenage girl that was passing from there at random with my friends. It is essential that I mention the fact that this activity was not only done so as to waste our time in Aegina but also to understand both the circumstances of the refugees and also their feelings. Through this subject I realized how important it is to be free in the country one lives in and I became more appreciative for being free in my country! Another thing that I learned is to offer help without expecting something in return. And if someone knows the importance of helping others and actively does so, he is a really good person!!
With this activity, our trip to Aegina ended…
by Polina Kakoulidou
Πόσο και πώς επηρεάστηκα από τη θεατρική δραστηριότητα που πραγματοποιήθηκε στην Αίγινα στο πλαίσιο τουErasmus+
Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus που συμμετέχω με το σχολείο μου και έχει σχέση με πρόσφυγες και μετανάστες πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή στην Αίγινα, όπου πήραμε μέρος σε μια εξαιρετική δραστηριότητα που σκοπό είχε να μας ευαισθητοποιήσει απέναντι στο πρόβλημα των προσφύγων. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα, αυτή των Ισπανών ήταν οι πρόσφυγες που αφού καταστράφηκε η βάρκα τους μισοπνιγμένοι έφτασαν στην ακτή ζητώντας βοήθεια. Η ομάδα των Ελλήνων ήταν οι ντόπιοι που πρόσφεραν τη βοήθειά τους απλόχερα. Πιστεύω όλοι μας επηρεαστήκαμε μέσα από την άσκηση που είχαμε στην παραλία, διότι εμείς οι ίδιοι νιώσαμε πως περνάνε αυτοί οι άνθρωποι καθημερινά, ενώ εμείς τα έχουμε όλα. Η άσκηση αυτή μας βοήθησε πολύ, διότι έτσι καταλάβαμε πως βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Εγώ προσωπικά στην άσκηση ήμουνα ψυχολόγος και προσπαθούσα να στηρίξω αυτούς τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ο ψυχολόγος μαζί με τον γιατρό κάνουν την πιο δύσκολη δουλειά, γιατί πρέπει να καταλάβουν πως νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι ώστε να μπορέσουν να τους βοηθήσουν αποτελεσματικά και χωρίς να τους καταβάλει το άγχος. Κατά την διάρκεια της δραστηριότητας τα συναισθήματα μου ήτανε ανάμικτα, διότι εμείς αυτό το κάναμε στο πλαίσιο μιας δραστηριότητας και δεν το βιώσαμε πραγματικά. Οπότε και λίγο το διασκέδασα αλλά παράλληλα στεναχωριόμουνα, διότι σκεφτόμουνα πόσο πραγματικά δύσκολο πρέπει να είναι το να είσαι εθελοντής και να βοηθάς πρόσφυγeς με πολλαπλά προβλήματα. Όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζω τους προσφυγές πιστεύω ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο μέσα από την άσκηση. Εμείς αυτό το βιώσαμε και μέσα από ένα θεατρικό. Θα ήθελα όμως να δείξω αυτό που βιώσαμε και μέσα από μια ταινία. Δεν πιστεύω ότι θα είχε τα ίδια αποτελέσματα με το θέατρο αλλά θα ευαισθητοποιούσε τους ανθρώπους. Έτσι θα μπορούσαν να το έβλεπαν και μικρά παιδιά για να ευαισθητοποιηθούν λίγο περισσότερο σε αυτά τα θέματα. Θα βλέπανε τότε πως κάποια παιδιά στην ηλικία τους δεν έχουν τίποτα λόγο οικονομικής έλλειψης. Επίσης θα μάθαιναν πως και με τα λίγα μπορεί να ζει ο άνθρωπος και πως δεν χρειάζονται πάντα τα πολλά στην ζωή μας.
by Dimitra Pouraimi
